Blobitektura w 10 przykładach
Blob jest tendencją w architekturze modernistycznej, której zalążek widać już w latach 70. Jednak początek tego nurtu datuje się na rok 1991. Wtedy to stworzono pierwszy, w pełni „blobistyczny” projekt przy użyciu technik CAD. Jest to nic innego jak wspomaganie procesu twórczego specjalnymi programami komputerowymi.
Styl, zwany z angielskiego Blobitecture, charakteryzują obłe, nietypowe, wyłamujące się z zasad formy. Nawiązują do bioniki, czyli organicznych kształtów. Przywodzą na myśl kosmitów z filmów sci-fi.
Do głównych przedstawicieli tego nurtu zaliczamy: Franka Gehry’iego – Amerykanina pochodzenia kanadyjskiego, laureata Nagrody Pritzkera z 1989, Jürgena Meyera – berlińskiego architekta, którego projekty możemy podziwiać na całym świecie i Grega Lynna – amerykańskiego inżyniera, zdobywcę Złotego Lwa.
Centrum handlowe Selfridges Bullring
Jeden z najważniejszych i najlepiej rozpoznawanych przykładów Blobitektury na świecie. Centrum znajduje się w Birmingham w Wielkiej Brytanii. Nietypową, pociągłą formę tworzy stalowa konstrukcja i natryskowa elewacja. Wielokrotnie nagradzany budynek, uznawany jest za ikonę architektury. Z ciekawostek dodam, że był on tłem w niektórych urządzeniach z systemem Windows 7.
Kunsthaus w Graz
Austriackie Muzeum Sztuki w Graz, to znamienity projekt Colina Fourniera i Sir Petera Cooka. Celem było stworzenie niekonwencjonalnego i oryginalnego budynku jak przedstawiana w nim sztuka. Na fasadę składa się powłoka z opalizujących niebieskich paneli akrylowych, której jednocześnie są dobre dla środowiska. Pełnią funkcje paneli fotowoltaicznych. Kontrast jakie muzeum tworzy z otoczeniem sprawił, że mieszkańcy zwą je „Przyjaznym kosmitą”.
Złote Tarasy
W naszym rankingu nie mogło zabraknąć też polskiego akcentu. Warszawskie Złote Tarasy to idealny przykład Blobitektury w naszym kraju. Projekt pracowni The Jerde Partnership miał odzwierciedlać nowoczesnego ducha miasta. Architektów zainspirowały przedwojenne parki. Będąc w środku ma się wrażenie przebywania na świeżym powietrzu. Jednocześnie szklany dach chroni przed złymi warunkami pogodowymi.
Ogród Botaniczny Eden Project
Znów przenosimy się do Anglii, tym razem odwiedzamy Kornwalijskie St Austell. Dokładnie 3 km dalej znajduje się ogród botaniczny, wybudowany na wyeksploatowanym wyrobisku kaolinu. Kopuły wykonane są z kilkuset sześciokątnych plastikowych plastrów. Na wpół przeźroczyste przepuszczają światło potrzebne roślinom do prawidłowego rozwoju.
De Admirant Entrance
Szklano – stalowa kopuła okrywa betonową konstrukcję budynku. Pierwsze dwie kondygnacje to pomieszczenia komercyjne, zaś kolejne służą za biura. Schody wewnątrz są jedynym pionowym elementem, nic poza nimi nie blokuje połączeń budynku. Wyszukana forma posiada 4 wgłębienia, co nadaje dynamizmu całej konstrukcji.
City Hall London
Ratusz londyński to kolejny przykład architektury high-tech. Ukończony w 2002 roku, do dziś pełni funkcje siedziby władz stolicy. Charakterystyczny obiekt o kształcie kasku motocyklowego stał się rozpoznawalny na całym świecie. Dziesięciopiętrowca powleka potrójnie przeszklona elewacja stworzona z szyb o niskiej emisyjności.
Metropol Parasol
Ten przykład hiszpańskiej architektury możecie już znać z mojego artykułu o drewnianej architekturze. Jednak nie wspomniałam w nim, że jest to przykład projektu stworzonego w programach CAD.
Dz Bank Building
Konstrukcja z 2000 roku, zaprojektowana przez architekta Franka Gehry’ego i inżyniera Hansa Schobera. Budynek ma wiele zastosowań, m.in. pełni funkcje biurową, mieszkalną. Jest też główną siedzibą Deutsche Zentral-Genossenschaftsbank. Ogromne wrażenie sprawia atrium, będące jednocześnie salą konferencyjną bądź koncertową. Wszystko pokrywa szklana siatka, charakterystyczny element projektów Gehry’ego.
Maison Bulle
Koncepcje francuską z 1960 roku tworzy beton bez szalunku. Wykreowali ją Antti Lovag, Claude Costy i Pascal Haüsermann. Problemy pojawiły się już na samym początku, ponieważ nie chciano wydać zgody na budowę przedziwnego bąbelkowego domu. Nie był to pierwszy i ostatni projekt tego typu, wiele architektów podejmowało ten temat. Jednak francuski projekt zdobył największą aprobatę.
Biblioteka uniwersytecka Wolnego Uniwersytetu w Berlinie
W dzielnicy Dahlem znajduje się jedna z głównych instytucji uniwersytetu. Jednak jeden z budynków wyróżnia się szczególnie na tle innych. Filologiczna biblioteka ma kształt ludzkiego mózgu. Projekt Normana Fostera, Barona Fostera został otwarty w 2005 roku. Stała się centralnym punktem kampusu i obiektem architektonicznym stolicy Niemiec.
